Jeśli ma wybierać między byciem nerdem a byciem lekarzem, woli nie wybierać wcale. No… ewentualnie wybrać i to, i to.
Nie śpi, bo czuwa nad rozwojem kursu, a w wolnych chwilach odpowiada na pytania kursantów. W jeszcze wolniejszych chwilach namiętnie uprawia spacery po Krakowie. Na platformie WNL można go spotkać o każdej porze, a jeśli akurat go nie ma, to pewnie wspina się na któryś z kopców albo rozkoszuje się klimatem Kazimierza w jakiejś przytulnej kawiarni.

W dzieciństwie baletnica, dziś początkujący lekarz. Po drodze kontroler jakości Audi. Problem stygmatyzacji pacjentów z chorobami skóry zainteresował ją dermatologią, a pasja do kobiecego piękna zaprowadziła do szkoły medycyny estetycznej. Udzielając korepetycji podczas studiów, zrozumiała, że dzielenie się wiedzą daje jeszcze więcej frajdy niż jej zdobywanie. Wtedy podjęła decyzję, żeby zająć się również edukacją.

Jej śmiech słychać, zanim pojawi się w polu widzenia. W wolnym czasie zawija się w koc, ogląda smutne filmy lub spotyka swoich ulubionych ludzi. Nierzadko wszystko jednocześnie. Miłośniczka niskobudżetowych podróży. Od wizyty w Japonii marzy, aby na rok zamieszkać w Tokio. Kocha wszystko, co dziwne i nietypowe. Poza tym, stare kamienice i brytyjski humor. Nie lubi niskiej temperatury, wymuszonej sympatyczności i kopytek z cukrem.

Mówi, że najważniejszy jest dla niej kontakt z pacjentami. Wierzy, że czasami zwykły uśmiech potrafi sprawić, że dzień stanie się lepszy. W Bethink tworzy nowe materiały dydaktyczne i jest jednym z moderatorów na Kursie do LEK.

Kasia jest prawdziwym molem książkowym, uwielbia także oglądać filmy i seriale. Zapalony kibic siatkówki i tenisa - zwłaszcza jeżeli rakietę dzierży Roger Federer.

Muzyka jest jedną z ważniejszych rzeczy. Poruszając się w świecie melodii i rytmu, spełnia się, pracując nad nowym projektem dźwiękowym i chciałby, aby był dobry niczym słuchowisko - Saga o wiedźminie.

Hobbystycznie zajmuje się denerwowaniem ludzi - zazwyczaj nieświadomym tupaniem i stukaniem w otaczające przedmioty. W tak zwanym “międzyczasie” paraduje w piżamie, trenując brazylijską sztukę walki oraz obmyśla chytry plan na połączenie zawodu lekarza ze zwiedzaniem świata i lotem w kosmos.

Obecnie Sara kończy studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Łączy naukę z tworzeniem nowych prezentacji na platformie, a dzięki temu, że sama nadal studiuje - doskonale rozumie potrzeby i oczekiwania Kursantów.

Jeśli akurat się nie uczy i nie pracuje, zamienia się w ogrodnika i wraz z partnerem jedzie za miasto przekopywać wielki ogród warzywny. Ma nadzieję, że obrodzi on w tony zdrowego jedzenia, którym obdaruje rodzinę i przyjaciół.

Poza pracą w ogrodzie, w wolnym czasie Sara z upodobaniem przyjmuje pozycję psa z głową w dół albo zakłada deski na nogi - zimą snowboard, latem wakeboard.

Jak wszystko pójdzie zgodnie z planem, będzie na co dzień towarzyszyć narodzinom różowych dzieci, ponieważ chciałaby zostać ginekologiem. Przy okazji ma też plan B: jeśli jej nie wyjdzie, będzie dostawcą świeżych warzyw i owoców do lokalnych ryneczków.

Jako osoba, dla której obraz jest zawsze atrakcyjniejszy niż słowa, w Bethink zajmuje się tym, co lubi najbardziej - zamienianiem suchej, pisanej wiedzy na formę wizualną. Uważa, że nauka jest wydajna, gdy pobudza kreatywność i wyobraźnię, dlatego za tym podąża w codziennej pracy. Od dziecka pianista, gadżeciarz, w wolnych chwilach podróżnik i amator designu.

Miłośniczka starego kina i szeroko pojętej sztuki, głównie impresjonizmu. Z zamiłowaniem dba o dom przesadzając w domu kolejne roślinki i dokupując meble w kolorach pastelowych. Prywatnie szczęśliwa żona i tester kulinarnych eksperymentów Artura, którego edukuje w zakresie praktycznych zastosowań „zero-waste”. Gdy razem podróżują, ona pełni rolę przewodnika, ponieważ lepiej orientuje się w terenie i wie co warto zwiedzić. Jej mąż mówi, że świetnie składa ubrania w kostkę.

Swoją przygodę z edukacją rozpoczęła organizując warsztaty z pierwszej pomocy dla kolegów z liceum, prowadząc pokazy chemiczne. Potem przyszedł czas na studentów medycyny i liczne kursy przygotowywane i prowadzone w ramach działalności w IFMSA-Poland.

Pracę w zespole Więcej Niż Lek zaczęła jako moderator – szukając odpowiedzi na pytania uczestników niczym porucznik Columbo; jak się okazuje pytań „dlaczego?`` jest w medycynie niemało.

Miłośniczka kawy, kryminałów, górskich wędrówek, kotów (a szczególnie jednego perskiego) i ciężkiej, gitarowej muzyki.

Gdy nie pracuje – czyta książki, gra w planszówki z przyjaciółmi, spaceruje, robi zdjęcia, pielęgnuje swój balkonowy ogródek albo eksperymentuje w kuchni piekąc ciasta z warzyw.

Lubi odkrywać nowe miejsca – każda podróż to początek kolejnej przygody i niezapomnianych przeżyć!

Najbardziej ceni u innych uczciwość. Tomek kieruje się chęcią pomagania, uważa, że każdy zasługuje na szacunek. Nie toleruje oszukiwania. Jest perfekcjonistą, ma bzika na punkcie punktualności, musi mieć wszystko poukładane i zaplanowane.

W wolnych chwilach kręci pizzę, ogląda seriale, lub trenuje na siłowni. Wieczorami natomiast oddaje się lekturze kryminałów, próbując zgadnąć kto zabił. :)

Poza szpitalami spotkać ją możecie na treningu, jednak nie jako uczestnika... a instruktora, który wyciśnie z Was ostatnie krople potu. Martwią ją zmiany klimatyczne, dlatego wprowadziła do swojego życia filozofię zero waste, a także kuchnię roślinną. Gdyby nie została lekarzem, założyłaby własną kwiaciarnię. Fanka języków obcych, szczególnie niemieckiego, który według niej... tak - brzmi pięknie!

Wielka miłośniczka zwierząt, nawet myślała o zostaniu weterynarzem, jednak wybrała lekarski. Sama ma trzy psiaki, w tym dwa rasy Jack Russell Terrier, chociaż mówi, że bardziej pasowałaby do nich nazwa Jack Russell Terror. >.<

Uwielbia motoryzację i śledzi wszystkie nowinki techniczne branży samochodowej, pała także miłością do bardziej zabytkowych modeli. Obecnie zbiera pieniądze na jeden z takich zabytków bo jak mówi: takie auta mają duszę.

Twierdzi, że jest uzależniona od kolekcjonowania butów sportowych. Ma ich ok. 60 par i absolutnie każda para jest dla niej wyjątkowa. Gdyby z medycyną jej nie wyszło to o butach wie wiele i pewnie otwarłaby jakiś własny biznes - mini shoeshop. To by było coś!

Dominika idzie przez życie z uśmiechem na twarzy. Wszędzie jej pełno i nie może usiedzieć na miejscu dłużej niż 5 minut. Mówi, że charakterem przypomina właśnie swoje psy, goniące za tenisowymi piłeczkami - bo najważniejsze w życiu jest to, żeby się nie nudzić!

Odkąd pamięta, jest ciekawa świata, a przede wszystkim człowieka i jego natury. Żeby pogłębić swoją wiedzę humanistyczną, rozpoczęła przygodę ze studiami psychologicznymi. Julia na co dzień poszukuje przede wszystkim spełnienia i możliwości wyrażania siebie. Kreatywność, wrażliwość i empatię równoważy w życiu ironią i poczuciem humoru.

Dotychczas po godzinach Julia spełniała się na scenie w kole teatralnym UAM jako aktorka-amatorka. Obecnie wolny czas spędza na spacerowaniu, prowadzeniu długich dyskusji z przyjaciółmi, czytaniu, chodzeniu do teatru i rozpieszczaniu swoich 5 kilogramów kociego futra.

Zafascynowany medycyną w ogóle, a interną i kardiologią w szczególe. Zobaczył kiedyś pierwsze EKG i tak już się zauroczył. W pracy lubi nieść pomoc i rozmawiać z pacjentami, darząc ich empatią i zrozumieniem. Stara się pamiętać o młodszych adeptach sztuki lekarskiej, ucząc i pomagając jak tylko może.

Niepoprawny optymista: zawsze znajdzie dobrą stronę życia. Świat zachwyca go codziennie coraz bardziej i cieszy najmniejszymi głupotami. Uwielbia się śmiać i dzielić się pozytywną energią z ludźmi. Ceni w nich otwartość i szczerość. Wierzy, że każdy człowiek skrywa w sobie coś wartościowego i ciekawego.

W wolnym czasie czyta, najchętniej: coś o psychologii, technologii lub sci-fi. Wieczorami grywa w planszówki, zajadając się Jeżykami i popijając wino z przyjaciółmi. Uwielbia taniec, jazdę na nartach i kontuzje na rolkach.

(Dosyć) młody: mąż, tata, lekarz, moderator. W wolnych chwilach pracuje dla wydawnictw medycznych, doszukując się dziury w całym. W chwilach jeszcze wolniejszych bawi się z córką. Gdyby spanie było dyscypliną olimpijską, miałby szansę co najmniej na srebro.
Zdecydowanie woli słuchać, niż mówić – starsze panie w szpitalu go za to kochają. Ostoja spokoju – tylko grawitacja jest go w stanie wytrącić z równowagi.

Wolne chwile spędza na ściankach wspinaczkowych, w ten sposób odpoczywa i, jak sama mówi, medytuje w ruchu. Jej marzeniem jest zdobycie szczytu El Capitan. Latem, oprócz wspomnianej wspinaczki, Oliwia chodzi po szlaku i uprawia biegi trailowe. Zimą także spotkacie ją w górach, tym razem na nartach. Każdy dzień, niezależnie od pory roku rozpoczyna sesją jogi.

Kocha kwiaty i interesuje się florystyką, o czym świadczy jej balkon - cały w różanych pąkach. Uwielbia muzykę, sama gra na flecie poprzecznym, natomiast najchętniej słucha progresywnego rocka.

Obecnie realizuje staż podyplomowy i planuje specjalizację z urologii. Chce obalić stereotyp, że tylko mężczyźni nadają się do dziedzin zabiegowych. Marzy także o tym, żeby przekazywać wiedzę młodszym pokoleniom lekarzy i łączyć pracę w szpitalu z pracą nauczyciela akademickiego.

Prywatnie posiadaczka 4 kotów: Amelii, Brandona, Małej i Pasi, które mieszkają z nią, chociaż zapytane twierdzą, że jest na odwrót. :) W wolnym czasie trenuje balet oraz tańczy w operetce we Wrocławiu i w Niemczech. W tłumie bez trudu ją rozpoznacie - kokarda, kwiatek lub opaska we włosach to pozycja obowiązkowa. Asia jest perfekcjonistką, a zamiłowanie do organizacji, list zadań, segregowania i układania tylko jej w tym pomaga.

W czasie studiów działalność naukową łączyła z wystąpieniami na konferencjach o zasięgu międzynarodowym i ogólnopolskim. Jest również autorką i współautorką kilku publikacji naukowych. Do osiągnięć dających jej największą satysfakcję należy… półmaraton! Pierwszy w życiu, który przebiegła niespełna 2 tygodnie po wrześniowym LEK-u.

Aneta jest absolutną entuzjastką sportu, podróży i… nauki! Lubi się uczyć - zgłębiać wiedzę, poszerzać horyzonty. Poza tym, jest perfekcjonistką - jeśli czegoś się podejmuje, to działa na 200% swoich możliwości. Nie boi się wyzwań i konsekwentnie realizuje wyznaczone cele.

Zazwyczaj ma milion pomysłów na minutę i przynajmniej o połowie z nich może w ciągu tej minuty opowiedzieć. Chciałaby, żeby doba trwała trochę dłużej, mogłaby wtedy jeszcze więcej pomysłów zrealizować - dopóki to jest niemożliwe, wypełnia każdą jej sekundę, nie znosi bezczynności!

W WNL jest redaktorką dzielnie tworzącą wszelkie slajdy z dziedzin zabiegowych. Do naszego zespołu dołączyła pod koniec marca 2020 roku - decyzją chwili, ale za to jak udaną!

Kiedy wszystkie przyszłe lekarki odkrajały głowy swoim lalkom - ona czytała już „Stulecie Chirurgów”. O karierze lekarskiej marzyła całe życie. Wyłączając mały dwumiesięczny kryzys w klasie maturalnej, kiedy postanowiła zostać inspektorem śledczym - szybko jej przeszło, kiedy odkryła, że jej zdolności detektywistyczne nie wykraczają poza rozwikłanie zbrodni w Cluedo.

Mieszka w Łodzi, gdzie trafiła przypadkiem, ale zagościła na dłużej. W trakcie trwania studiów, jej kolega wpadł na pomysł stworzenia grupy „Laparospoko”, która organizuje warsztaty laparoskopowe dla studentów - ciekawie i przede wszystkim PRAKTYCZNIE. Choć inicjatywa ta dziś wygląda profesjonalnie, pierwszy trenażer zbudowali z pojemnika na skarpetki, drugi z kuwety dla kota. Niemniej, pomysł spodobał się Kasi tak bardzo, że właśnie ze specjalizacjami zabiegowymi chce wiązać swoją dalszą przyszłość.

Prywatnie, Kasia uwielbia podróżować. Cytując klasyka chętnie przemierzyłaby cały Świat od Las Vegas po Krym. Chociaż część zakątków jeszcze czeka na odkrycie, chętnie podzieli się opowieściami o spotkaniu oko w oko z lampartem, czy leczeniu przez wietnamskiego wodza. W wolnych chwilach gra na ukulele i gdyby mogła, założyłaby fanklub pralinek Lindor.

W wolnych chwilach zajmuje się głównie muzyką: gra na basie, gitarze i pisze piosenki. Od zawsze śpiewa w chórach, czasem również w zespołach kameralnych. Uwielbia język francuski począwszy od nauki, a na słuchaniu i mówieniu kończąc. Kiedy nie zgłębia zawiłości francuszczyzny, Kasia trenuje pilates.

W wolnym czasie triatlonistka przemierzająca kilometry polskich dróg na swojej różowej szosie, a zapach chloru to jej perfumy. Nigdzie nie rusza się bez swojego Kindle'a, na którym znajdują się niezliczone biografie, wszystkie książki Stanisława Lema oraz subskrypcja Economisty.

Marzy jej się, jeśli kiedyś znajdzie na to czas, zostanie pilotem liniowym w ramach odskoczni od medycyny. Fascynują ją dokładne procedury panujące na pokładzie samolotu, które mogłyby być przeniesione w świat medycyny.
W Więcej niż LEK uwalnia swoje zamiłowanie do aktualnych informacji z rzetelnych źródeł przenosząc je na slajdy jako redaktor.

Na co dzień możecie spotkać ją pędzącą na rowerze po Wrocławiu, skąd pochodzi. Udowadnia, że niezależnie od pory roku – da się jeździć i po lodzie i po śniegu, albo sukience i butach na obcasie. Czas wolny najczęściej spędza z mężem, rodziną i przyjaciółmi. Lubi spotykać się z bliskimi - rozmowy, wspólna kawa, obiad czy spacer to częsty punkt w jej grafiku.

Karolina uwielbia sport! Od zawsze oglądała z braćmi i tatą dużo piłki nożnej i wszelkich innych dyscyplin. Potem sama grała w przeróżne dyscypliny od piłki ręcznej i koszykówki po ringo, badmintona i tenis stołowy. Na studiach zaczęła trenować trójbój siłowy (po dwóch latach niestety z braku czasu zrezygnowała z przerzucania żelastwa, ale nadal wspomina ten czas z uśmiechem. Karolina także trochę amatorsko biega – dwa razy przebiegła półmaraton i uważa, że po zsumowaniu to tak jakby prawie przebiegła maraton. ;)

Zamiłowanie do dzielenia się wiedzą i edukacji ma w genach - pochodzi z rodziny nauczycielskiej. Sam kontynuuje tę tradycję i pracuje jako nauczyciel akademicki. Ilość obowiązków tylko bardziej motywuje go do działania. Wyznaje zasadę, że skuteczność organizacji czasu jest wprost proporcjonalna do ilości obowiązków. Dlatego pomimo wielu obowiązków Tomek ma jeszcze czas na pasje.

Wolny czas spędza oglądając seriale, czytając książki, uczy się snycerstwa i pracy w drewnie. A kiedy tylko pogoda pozwala, wędruje. Wielodniowe piesze trasy, jak Camino de Santiago należą do jego ulubionych.

Doktor od zębów oraz asystent w Katedrze i Klinice Stomatologii Zachowawczej z Endodoncją UM w Poznaniu, gdzie pełni rolę swoistej maglownicy służącej przemaglowywaniu studentów. Chętnie dzieli się wiedzą i doświadczeniem. Wymagający od innych, ale przede wszystkim od siebie, co przekłada się na lepsze zrozumienie wielu stomatologicznych aspektów. Jego konikiem jest protetyka oraz stomatologia zachowawcza i endodoncja, z której aktualnie robi specjalizację.

Szybki i energiczny jak turbina borująca zęby, dokładny jak endometr mierzący długości kanałów. Czasami ostry jak skalpel do nacinania ropni, lecz z reguły łagodny jak balsam peruwiański działający kojąco na każdą ranę. Gdyby mógł to w gabinecie prezentowałby spektakle taneczne, bowiem z tańcem związany jest od 10. roku życia. Jednakże przede wszystkim jest ogromnym pracoholikiem i gdyby nie praca, którą wykonuje przed pracą i po pracy, a także w trakcie pracy pracy po pracy, to na pewno znalazłby więcej czasu na swoje kolejne zainteresowanie, jakim są planszówki. Najważniejsze, że lubi to, co robi i widzi w tym możliwość przyszłościowego rozwoju.

Lubi podróżować, zarówno tam gdzie jest zimno, jak i tam, gdzie świeci słońce. Spędził między innymi 2 tygodnie pod namiotem na Islandii, a ostatnio 2 miesiące w Azji Poludniowo-Wschodniej. W planach ma dalszą eksplorację Azji, a w przyszłości Ameryki Południowej.

Każdy wyjazd dla Adriana to zarazem podróż kulinarna i poznawanie kuchni regionalnej. Niestraszne są mu dziwne przysmaki - jego kubki smakowe skonfrontowały się już z durianem czy fermentowanym rekinem, czyli hákarl.

Gdy temperatury spadają poniżej zera, Adrian wskakuje w kąpielówki i pędzi nad poznańską Rusałkę, gdzie wraz z innymi morsami relaksuje się w wodzie. Natomiast latem prawdopodobnie spotkacie go na festiwalach. W przyszłym roku ma zamiar spełnić swoje marzenie i pojechać do Budapesztu na 7-dniowy Sziget Festival.

Od roku lekarz dentysta. Od niedawna twórca prezentacji z dziedziny stomatologii dla Bethink. Kocha dzieci i pracę z nimi. W gabinecie walczy ze strachem przed leczeniem stomatologicznym u najmłodszych pacjentów. Raz pojechała autostopem do Barcelony w tę i z powrotem. Nie żałuje, ale nie chciałaby tego powtarzać. Lubi się uśmiechać i zarażać uśmiechem innych.

Edukacja i praca z dziećmi zawsze sprawiała jej ogromną satysfakcję i przyjemność; nie ma się co dziwić jej zamiłowaniu do nauczania oraz chęci dzielenia się wiedzą - jej rodzice są nauczycielami. Swoją przygodę z edukacją rozpoczynała od bycia wychowawcą kolonijnym, a następnie udzielała korepetycji.

Pasją Agnieszki jest również taniec współczesny. W zespole tańczyła przez 4 lata, a w tym roku miała okazję znów powrócić na scenę. Oprócz tańca bardzo lubi też zajęcia na siłowni i domowe treningi.

Uwielbia spotykać się z rodziną i przyjaciółmi oraz wciąż poznawać nowych ludzi, daje jej to mnóstwo energii i powoduje, że uśmiech nigdy nie znika z jej twarzy.

Agnieszka kocha podróże i odkrywanie nieznanych miejsc. Przez kilka lat należała do młodzieżowego stowarzyszenia Harcerskie Wędrowanie. Dotarła już do Meksyku, a w planach ma Tajlandię i Bali. Pomimo szczerej miłości do słońca i ciepła, chętnie zwiedziła już także Szkocję i Kraje Nadbałtyckie.

Jest miłośniczką francuskich i włoskich filmów oraz dobrej czarnej kawy, obowiązkowej każdego dnia. W wolnych chwilach lubi czytać książki, otulona w ciepły koc z wełnianymi skarpetami w blasku światełek i świec. Interesuje się również zdrowym odżywianiem, lubi eksperymentować w kuchni, łączyć i tworzyć własne przepisy. Ekspertka kaszy jaglanej, marchewki i jarmużu.

W wolnych chwilach czyta i właśnie pochłania kolejną serię skandynawskich kryminałów. Bardzo lubi ciężkie granie, co nie przeszkadza jej w słuchaniu Marii Callas. Natomiast pracując w domu nad Kursem do LDEK, namiętnie odtwarza soundtrack z Narcosa.

Nie wyobraża sobie roku bez koncertu - niedługo wybiera się na Rammstein.

Pasjonują ją podróże, odwiedziła już część Azji, teraz planuje poznać Amerykę Południową. Stało się to przyczyną nauki hiszpańskiego. Podróże łączą się bezpośrednio z poznawaniem nowych smaków i kuchni regionalnych. Gdy wyjeżdża, jej żołądek nie ma dna.

Kiedy uda jej się znaleźć spokojną chwilę, rysuje ołówkiem. Inspiruje się Alfonsem Muchą i sztuką secesyjną, którą uwielbia.

W wolnym czasie maniakalnie słucha muzyki, medytuje, maluje na płótnie, a z wycinków z gazet, tworzy sztukę absurdu, wyklejając kolaże. Aktywność fizyczną wplata w swoje życie praktykując jogę oraz boks.

W stomatologii najbardziej lubi połączenie medycyny i sztuki, bo niesamowitą frajdę sprawiają jej estetyczne odbudowy. W przyszłości chciałaby rozwijać się w kierunku stomatologii estetycznej oraz implantologii, żeby tworzyć metamorfozy uśmiechu u swoich pacjentów.

Razem z dwójką przyjaciół przez 5 lat prowadziła prawie 40-osobowy zespół designerów i programistów. Właśnie w ramach tych doświadczeń, gdzie w roli Head of UX wraz z zespołem tworzyła rozwiązania webowe B2B i B2C dla międzynarodowych marek, rozkochała się w UXie. Wszechstronne doświadczenia i ciągła chęć rozwoju oraz poszukiwania nowych wyzwań sprawiły, że w Bethink Ewa realizuje się jako UX designer na zupełnie nowym poziomie - z pasją i z misją. :) Uwielbia to, co robi, więc czasami potrafi zapomnieć o całym świecie, kiedy oddaje się pracy.

Dla równowagi ciała i umysłu Ewa gra w tenisa, biega, czasem tańczy, a jeżeli aura na dworze pozwala - śmiga na snowboardzie. Latem zaś wybiera kulinarne podróże po słonecznej Toskanii lub winnych ścieżkach Hiszpanii. Sama także uwielbia gotować: sernik z mango i lemon curd oraz królik w czerwonym winie z jabłkową melasą i tymiankowym masłem to jej popisowe dania. Aż ślinka cieknie! A jak już przy stole jesteśmy, Ewa chętnie doradzi Wam, jakie wino będzie pasowało najlepiej do tych smakołyków.

Kiedy nie zwiedza nowych gastronomicznych szlaków, ogląda filmy i czyta książki - najchętniej sięga po science fiction i kryminały. A jeżeli potrzebuje kompletnego resetu… lata w tunelu aerodynamicznym.
Praca w Bethink dość szybko pozwoliła jej odkryć też nową pasję - razem z kolegami z pracy spotyka się, żeby do późnych godzin wieczornych grać w planszówki. :)

Bliscy nazywają ją zakupoholiczką, ale ona nie widzi w tym żadnego problemu (O, widzicie tę promocję?! Takich butów jeszcze nie mam…). Uwielbia ciepło i słońce, najbardziej w ogrodzie w rodzinnym domu. Jednak nie narzeka, jeśli ma do czynienia z zagranicznym słońcem - z chęcią organizuje niskobudżetowe wypady, czasem dłuższe, czasem krótsze (jak urlop pozwoli).

Z książek czytuje thrillery psychologiczne - te pochłania w dwa dni. Czasami zmienia je na książki dotyczące rozwoju osobistego (i nie tylko) - te zdecydowanie dłużej, z ołówkiem w ręku i z masą refleksji.

Poza tym większość życia uwiecznia na zdjęciach - alert o brakującej pamięci na jej telefonie to jedno z głównych powiadomień. Kilka z nich lądują zawsze na jej Instagramie, gdzie tworzy minipamiętnik z wyjazdów i ważnych chwil w życiu.

Wierzy, że dobry design może zmienić świat. Postanowiła zawiesić własną działalność projektową i razem z zespołem Więcej niż LEK tworzy nowy wymiar edukacji, wykorzystując umiejętności z zakresu projektowania doświadczeń, ilustracji i szeroko pojętej sympatyczności.

Grafik warsztatowy, architekt krajobrazu, społecznik. Poza pracą projektanta zajmuje się drukiem artystycznym. W wolnych chwilach kręci bekę z każdym i ze wszystkiego.

W Bethink znalazł się wyłącznie dzięki jawnej koligacji rodzinnej i tajnym konszachtom.

Prywatnie miłośnik natury, życia pełną piersią i utylizacji czasu na jak najbardziej niedorzeczne sposoby, co czyni go wybitnym znawcą wpatrywania się godzinami w sufit..
Poza tym sam pisał ten tekst...pisanie mu średnio idzie....next!

Od lat marzyła, żeby dołączyć do ekipy ludzi, którzy łączą kreatywność z chęcią własnego rozwoju i pomocy innym. W Bethink odnalazła 108% tego marzenia! Teraz, wykorzystując swoje doświadczenia, zajmuje się szeroko pojętą administracją, aby wszyscy inni mogli tu robić swoją robotę i potem spać spokojnie.
Prywatnie pasjonatka kina, od Tarantino, przez Jarmuscha po Guy'a Ritchi'ego. Liczba obejrzanych filmów - grube tysiące. Poznawanie ludzi i podróżowanie to kolejne, co mocno przyspiesza jej puls. Na mapie przyszłości zaznaczyła Nepal i Butan, które planuje zwiedzić ze swoim niedawno urodzonym synkiem. Ponad wszystko ceni sobie wolność, która jest dla niej połączeniem nicniemuszenia z wszystkomożeniem. Aaa! I uwielbia opowiadać kawały.

Śmieje się, że jest chodzącym memem: studiuje prawo, nie je mięsa i podobno kiedyś był na crossficie. W wolnych chwilach uprawia jeździectwo, a zimą rekreację narciarską Jeśli aura nie sprzyja - czas spędza najchętniej ze swoimi kotami: Darkiem i Adamem. Lubi Azję i azjatyckość odmienianą przez wszystkie przypadki. Twierdzi, że urodził się mając 60 lat i od tamtej pory już tylko się starzeje - uwielbia senioralne rozrywki i nie najlepiej wychodzi mu obsługa smartfona.

Kiedy nie odpowiada na Wasze pytania, Kamil prawdopodobnie prowadzi jakąś sesję RPG jako Mistrz Gry, uczestniczy w larpie lub po prostu używa swojej wyobraźni. Możecie go spotkać na konwentach, nie tylko w roli uczestnika, lecz także organizatora wydarzeń! Uwielbia Rona Swansona, chociaż swoje serce dzieli także na załogę Star Treka.

W wolnych chwilach, między pracą a tworzeniem następnych kart postaci, gra na basie. Dodatkowo Kamil chce się rozwijać jako łowca głów amator, do tej pory może pochwalić się zerową skutecznością. Jednak wierzy, że kiedyś to się zmieni!

Z ciekawostek warto dodać, że Kamil uwielbia Excela. Możliwość automatyzacji arkuszy i wpisywania następnych funkcji sprawiają mu niebywałą radość. :)

Ostatnio zapałała miłością do wszelkiego typu roślin doniczkowych (ale te bez doniczki też uwielbia). Dlatego prawie każde wyjście z domu kończy się powrotem z nową sadzonką pod pachą. Wieść niesie, że pomału zaczyna brakować jej miejsca na parapetach, ale sama Ola nie potwierdza tych informacji.

Uwielbia się śmiać i spać, czasami łączy te czynności. :)

Poetry Attack - reprezentuje środowisko literackie. Autorka książki poetyckiej „instrukcja dla ludzi nie stąd”. Publikowała m.in. w „Czasie Kultury”, „Dwutygodniku” czy „Małym Formacie”.

Po godzinach: joga nidra, sufizm, Iwaszkiewicz, festiwale literackie, slamy, ezan, Marina Abramović, Bliski Wschód, psy i koty, vegan power, polityczno-literacki aktywizm, hantle, rower Jurek, Rebecca Solnit, gastrofaza, ambient, „ja mówię: Magda, wy krzyczycie: Gessler”, las, techno, Bałtyk i Sudety.

W wolnych chwilach spełnia marzenia o zostaniu “człowiekiem orkiestrą” i wyraża się kreatywnie, tworząc kolaże. Kiedy czasu jest więcej lub pogoda jest wystarczająco przychylna, sam zamienia się w kolarza albo rzuca plażowym krążkiem z przyjaciółmi.

Ponadprzeciętny wielbiciel dobrego jedzenia. Przy niedzieli piecze ciasto drożdżowe z przepisu Szanownej Babci. Marzy o tym, żeby wszyscy jedli dobrze i zdrowo - to powinno rozwiązać wszystkie problemy świata.

Nauki te przywiózł ze sobą do firmy bethink, gdzie powziął sobie za ucznia IWANa (Inteligentnego Wirtualnego Asystenta Nauki), na którym spoczywać będzie wielka odpowiedzialność - skuteczna pomoc kursantom w osiąganiu doskonałych wyników edukacyjnych.

Kiedy nie pracuje, gra na gitarze. Kiedy nie pracuje i nie gra na gitarze - śpi.

Niektórzy twierdzą, że wie co robi oraz że ugodzony palcem w odpowiednią część ciała zareaguje odśpiewując hymn ZSRR.

Prawie znalazła się na AWF-ie, ale niestety nie umie zrobić fikołka do tyłu i panicznie boi się stania na rękach. W obliczu powyższych lęków zdecydowała się na bezpieczniejszą, acz równie emocjonującą pracę umysłową przy komputerze.

W wolnych chwilach lubi sobie pobrzdąkać na ukulele, uderzyć raz czy dwa w perkusję lub pomachać łapkami w basenie.

Wolny czas spędza z rodziną. Gdy akurat tego nie robi, bawi się w tematach Automatyki Domowej i Arduino. Zainteresowanie tą tematyką powstało w odpowiedzi na wrodzone lenistwo i chęć ułatwiania sobie życia.

Z życiowych wpadek: początkowo nie dostał się na studia na kierunku Informatyka, więc skończył też Matematykę.

Możecie go kojarzyć z polskiej sceny muzycznej. W młodości lubił sobie porapować w studiu, w parkach i na koncertach, ale już mu przeszło. W wolnych chwilach Igor szaleje ze znajomymi na gokartach - do tej pory nikt go jeszcze nie prześcignął. Natomiast zimą oddaje się śnieżnemu szaleństwu i jeździe na snowboardzie.

Po uszy zakochany w wulkanicznym archipelagu Wysp Owczych, rzuconym gdzieś na środek północnych mórz. Świeżo upieczony, szczęśliwy autor poświęconej Wyspom książki. Po farersku potrafi policzyć od jednego do dziesięciu. I wstecz. Po większym kęsie stokfisza zaśpiewa nawet farerską pieśń w oryginale.

Sebastian to człowiek orkiestra - wszystko zrobi, wszystko naprawi, wszystko popsuje. ;) Kiedy nie dba o jakość kodu na naszym portalu, śmiga na rowerze. Pasjonat motoryzacji, remontuje stare auta. Obecnie w swoim warsztacie pracuje nad klasykiem polskich dróg - Fiatem 126p.

Określa siebie jako gadżacierza, uwielbia ciekawostki techniczne. Sam buduje samoloty RC, projektuje własną elektronikę i dodatkowo nimi lata.

W wolnym czasie gra amatorsko w tenisa stołowego w poznańskim FairPlayce. W 2019 roku wygrał cykl turniejów Poznań Open. Uwaga, robi mu się słabo gdy słyszy, że gra w ping-ponga. ;) Wierny fan polskiego rapu, nie przepada za disco polo. Unika telewizji i mainstreamowych mediów, zamiast tego preferuje stand-up.

W wolnych chwilach kontrybutor open source i autor takich narzędzi jak rembrandt i pyMonet. Długo udzielał się wolontaryjnie jako mentor w takich grupach jak pyLadies czy girls.js. Obecne ewangelista TypeScripta.

Kiedy nie pisze kodu, spędza czas w górach - przestrzeń i poczucie swobody dodają mu energii. Poza podziwianiem widoków, Piotr wspina się w skałach. W ten sposób odpoczywa na łonie natury i poznaje nowych ludzi. Pasja daje mu duży zastrzyk wielu emocji i pozwala mu rozwijać charakter, a także pobudza do rozważań.

Na poznańskich ulicach możecie spotkać Piotra przemierzającego miasto na deskorolce. Jest to jego sposób na eksplorowanie zakamarków miasta, zwłaszcza nocą, kiedy nie jeżdżą samochody i ulice są wolne.